HET KONINKRIJK | Gods Rode Draad van Genesis tot Openbaring
Handelingen 2:1-41; Genesis 3:15; Psalm 16, 110 en 132

Ik had het plan om vandaag met het volgende pictogram te beginnen op de tijdlijn: Noach. Maar ik kan het toch niet laten om op Pinksteren Handelingen 2 toch onder de loep te nemen. Ik ontdekte dat de preek van Petrus heel mooi aansluit bij het begin dat wij vorige week gemaakt hebben. Genesis 3:15 geeft ons een vooruitblik van een zaad dat geboren zal worden uit Eva; Handelingen 2 geeft ons een mooie preek die uitlegt dat Jezus, de gekruisigde en opgestane Messias de vervulling is van deze belofte. En de uitstorting van de Heilige Geest is daar het bewijs en teken van. Ook al loopt het niet naar mijn planning, zullen we vanochtend toch even stilstaan bij deze allereerste 'Christelijke' preek van Petrus, die de profeet Joël citeert en drie Koninklijke Psalmen en dit toepast op Jezus Christus.De uitstorting van de Geest - 2:1-13
1. Het Wekenfeest is één van drie grote Joodse feesten. De eerstelingen van de tarweoogst worden tijdens dit feest naar de tempel gebracht. Zij waren bestemd voor de Heere. Dat offer bestond uit twee broden, gebakken met zuurdeeg (Leviticus 23:17). Zo werd de Heere gedankt voor Zijn zorg en voorziening aan het begin van de tarweoogst. Later werd op het Wekenfeest ook herdacht dat God op de Sinaï de wet aan Zijn volk heeft gegeven. De oogst en het geven van de Torah worden dus gevierd door 'godvrezende Joden'. 2. De discipelen wachten af, zoals ze zijn opgedragen om te doen. Zie 1:4-8. Jezus droeg hen op om te wachten en verwachten. Hij belooft dat Hij de Heilige Geest zal sturen en verwijst daarmee naar Johannes de Doper. Ze stellen een vraag over het Koninkrijk, maar Jezus legt uit dat ze moeten wachten op de Heer.
3. In hoofdstuk 2 volgt dat moment waar ze op wachten. Het is opvallend hoe kort dit moment wordt omschreven... twee verzen. De aandacht behoort dan ook niet te vallen op het eerste, maar op dat wat volgt. De Heilige Geest wordt uitgestuurd en gaat gepaard met audio en visuele tekenen; maar het zijn de hoorders die de aandacht van de tekst krijgen.
4. Veertien talen worden specifiek geïdentificeerd. Het is opvallend dat de naties worden genoemd in de context van de uitstorting van de Geest. Men hoort in hun eigen talen de discipelen vertellen over de grote werken van God. Dit is een teken aan de Joden dat hier toch iets heel bijzonders gebeurd.
Volgens de Joodse mondelinge traditie zag het volk bij de berg Sinaï Gods stem als geluidsgolven van vuur en zweefde het rond over het volk totdat het rustte boven elke Jood, om de Torah zo persoonlijk aan te nemen. God sprak ook in 70 talen om Zijn wet aan alle volken te geven. Nu is het hier niet van belang of het werkelijk zo gebeurd is of niet - want dit staat niet in de Bijbel. Wat wel opmerkelijk is, is dat elke Jood die Handelingen 2 meemaakt een directe lijn zal trekken naar de berg Sinaï. Zij raken diep overtuigd dat God hier spreekt en hen iets schenkt.
5. Het resultaat is verwondering en verbijstering. Ze zijn sprakeloos en vragen zich af wat dit betekent. En dat is het moment dat Petrus grijpt om de eerste Christelijke preek te geven.
Voor elke godvrezende Jood is de link naar Gods openbaring op de berg Sinaï onmiskenbaar. Daarom zijn zij verwonderd en vragen zich af wat dit betekent.

De uitleg van Petrus - 2:14-36
1. Petrus citeert de profeet Joël. Opvallend is dat hij de nadruk legt op het profeteren door dit in vers 18 te herhalen - ook al staat dit niet in Joël. Hiermee geeft hij te kennen dat zij namens God en door de Geest van God spreken. De profeet wijst op de Dag van de Heer die komt en eindigt met een centraal begrip voor het Evangelie: Een ieder die de Naam van de Heere zal aanroepen, zal behouden worden.
2. Daarna grijpt hij hun aandacht en begint te spreken over Jezus, de Nazarener. Hij spreekt van Gods werken en tekenen door Hem. Dat God Hem heeft aangewezen. Maar ook dat God Hem volgens Zijn vastgestelde raadsbesluit is overgegeven. Hier heb je de link naar Genesis 3:15. Dit is Gods plan. Ja, de Joden hebben Hem gekruisigd, maar dit was door God in de eeuwigheid al besloten.
3. Dit leidt tot de uitleg van het Evangelie: kruisiging en opstanding! (v.24) Hij citeert de Koninklijke Psalmen 16 en 132 om vast te leggen dat David dit al heeft geschreven in het Oude Testament. De Messias zou sterven, maar niet dood blijven! Er zal een vrucht van zijn lichaam op de troon zitten.
4. Daarna omschrijft Hij de Hemelvaart, waar Jezus nu zit aan de rechterhand van God. Hier wacht Hij tot de vervulling van Psalm 8. (v.34)
Petrus identificeert Jezus, de gekruisigde met de Genesis 3:15 belofte en de verwachte Messias, die nu als Koning aan de rechterhand van God wacht.

De uitnodiging tot Bekering - 2:37-41
1. De steek van Gods Woord. 37
2. De uitnodiging tot verandering 38a
3. De belofte van de Heilige Geest. 38b-39
4. Het ontstaan van de Gemeente 40-42, zie 44-47

Genesis 3:15 vindt zijn vervulling de laatste Adam, die gehoorzaamheid en gerechtigheid vervuld heeft in Zijn eigen bloed en nu mensen roept om zich in geloof tot Hem te bekeren.