Zaprojektowane przez Julię Keilową przedmioty wyróżniają: wyrazisty styl, wyważona kompozycja oparta na matematycznych proporcjach, dążenie do harmonii, rytmiczność i elegancja. Artystka chętnie zestawiała ze sobą podstawowe bryły geometryczne: stożki, walce, kule, graniastosłupy. Ich układ jest czytelny i precyzyjnie dopasowany, zrównoważony. Mimo silnego zanurzenia w geometrii przedmioty nie są kanciaste. Ostre formy łagodzą wyoblenia, łuki i sierpowate wygięcia.

Projekty Keilowej cechuje duża świadomość bryły i przestrzeni. Istotną rolę odgrywają przemyślane, akcentujące zwartą bryłę ażury, które pojawiają się w trzonach albo uchwytach naczyń.

Artystka umiejętnie wykorzystywała światło. Połysk, refleksy i kontrastujące z nimi cienie to charakterystyczne cechy srebrzystego metalu. Keilowa potrafiła zręcznie zdynamizować formę. Efekt rucuh wywołują na przykład asymetryczne uchwyty czy uskokowe przełamania.

Styl Keilowej szybko zyskał uznanie odbiorców i krytyków. Już w latach 30. XX wieku pojawiły się falsyfikaty i naśladownictwa niektórych jej projektów.

Więcej o wystawie: https://muzeumwarszawy.pl/wystawa/julia-keilowa-projektantka/