Alzheimer, insan ömrü giderek uzadığı için, çağımızda sık karşılaşmaya başladığımız hastalıklardan birisidir. Hayatımız boyunca yaptığınız günlük faaliyetlerdeki azalma ile başlayıp zihnî fonksiyonlarda ve idrak gücünde zayıflama ile kendini belli eden Alzheimer hastalığı, ileri seviyelerde, nöronlarda görülen bozulmalarla daha da dramatik bir bunama hâlini alır.

Hafıza kaybı en erken dönemde ortaya çıkan belirtilerin başında gelir. Başlangıçta geçmişe ait hafıza korunur ve sadece küçük unutkanlıklarla kendini gösterir. Daha sonra giderek zihnî kabiliyetler kaybolmaya başlar. Bilhassa merkezleri beynin alın (frontal) ve şakak (temporal) bölgelerinde bulunan, konuşmada ve el melekelerinde aksamalarla birlikte tanıma bozuklukları ortaya çıkar.

Bugün hastalığın altında yatan beyin dokusuna ait patolojik süreç tam olarak aydınlatılmadıysa da beynin alın ve şakak lobları ile limbik sistem arasındaki bağlantılarda kopmalar olduğu görülmektedir. Beyin kabuğunun yan bölgelerinin (temporoparyetal korteks)yoğun bir şekilde bozulmaya başlaması bu bölgedeki amiloyit plaklar ve yumak şeklini alan sinir lifleriyle kendini belli ederken, bir taraftan da nöronlar bozulmaya ve ölmeye doğru ilerler.