در سخن روز اول فروردین، گفتیم که خامنه‌ای در سخنرانی نخستین روز سال در زمینهٔ برجام و روابط بین‌المللی، از سر اجبار و درماندگی بر طبل انقباض و رویارویی با جامعه جهانی کوبید.

وجه دیگر صحبت‌های خامنه‌ای در مورد بحران درونی نظام بود و او در این زمینه نیز بر طبل انقباض کوبید. آن هم در شرایطی که عارف از سران باند مغلوب اعتراف می‌کند که «یک بی‌میلی در مردم برای حضور در انتخابات احساس می‌کنیم» که برای نظام «بسیار خطرناک است» به‌ویژه این‌که «ما از اول انقلاب بر روی حضور مردم مانور داده‌ایم» (۲۰ اسفند۹۹)؛ و در این وضعیت گرگ‌های نظام برای تصاحب کرسی ریاست‌جمهوری چنان به‌جان هم افتاده‌اند که «در آستانه انتخابات کار بیخ پیدا کرده و دم خروس اختلافات قابل پنهان کردن نیست. مصاف، مصاف پدرخوانده‌هاست و هیچ‌یک قصد کوتاه‌آمدن ندارند» (روزنامهٔ حکومتی همدلی-۱۹ اسفند۹۹).



اکنون ولی‌فقیه ارتجاع که می‌بیند نظامش در حال شکافته شدن است، می‌خواهد مانند الگوی نمایش انتخابات مجلس ارتجاع در اسفند۹۸ و بیرون کشیدن «مجلس انقلابی» از خمرهٔ بیت ولایت، یک رئیس‌جمهور «انقلابی» مانند احمدی‌نژاد، (زمانی که هنوز از درگاه خامنه‌ای رم نکرده بود) بیرون بکشد. رئیس‌جمهوری که به گفتهٔ خامنه‌ای این ویژگی‌ها را داشته باشد: «با کفایت، با ایمان (به ولایت)، عدالت‌خواه، دارای عملکرد انقلابی و جهادی باشد (یعنی در تروریسم و سرکوب بی‌دنده و ترمز و بی‌شکاف باشد). یعنی با عملکرد اتوکشیده نمی‌شود کار کرد. باید امیدوار باشد. مأیوس و بدبین و با نگاه تلخ و تاریک به آینده نباشد! (یعنی که تحت تأثیر وضعیت بحرانی نظام، وارفته و واداده نباشد)» (۱ فروردین).

بدین ترتیب خامنه‌ای در سخنرانی خود حذف کامل باند روحانی را زمینه‌سازی کرد. همان که روحانی ماه گذشته با اشاره به قصد خامنه‌ای هشدار داده بود: «می‌ترسم یک دستی پشت‌پرده در کار باشد و بخواهند مردم را از انتخابات مأیوس کنند؛ (بگویند) اراده دست ماست نه شما! شما کاره‌ای نیستید!» (۶ اسفند۹۹).



اعتراف پیشاپیش
اما خود خامنه‌ای پیشاپیش بر شکست و کسادی سیرک انتخاباتش اعتراف کرد و برای توجیه آن ابلهانه گفت: «دستگاههای جاسوسی کشورها، آمریکا و اسراییل از چندی پیش تلاش می‌کنند انتخابات آخر خرداد را بی‌رونق کنند!»؛ آنگاه نسبت به رسوا بودن اتاق تجمیع آرا و رسوایی شورای نگهبان با سوزش گفت: «برگزار کنندگان و شورای نگهبان را متهم می‌کنند که انتخابات مهندسی شده!» و «مردم را می‌خواهند دلسرد کنند که رأی شما تأثیری ندارد، چرا بی‌خود خود را خسته می‌کنید؟ (دشمن) از این کارها می‌کند، با تمام توان!» (اول فروردین).



سوزش از دشمن همواره در کمین
خامنه‌ای آنگاه دق دلی‌اش را نسبت به دشمنی خالی کرد که همواره شیادی و جنایات او و رژیمش را رسوا می‌کند و اکنون هم در دوران حساس انتخابات در کمین است. او گفت: دشمن «از فضای مجازی هم بیشترین استفاده را می‌کند، متأسفانه در فضای مجازی آن رعایتهایی که من گفتم صورت نمی‌گیرد و فضای مجازی ول است. ». .؛ آنگاه در حالی که سمت و سو دادن نفرت عظیم اجتماعی در جهت خیزش و قیام را «آسیب‌های اجتماعی» می‌نامید، گفت: «موضوع آسیب‌های اجتماعی یکی از مسائل مهم کشور است... فضای مجازی را باید مدیریت کرد، نباید آن را در اختیار دشمن گذاشت که علیه نظام استفاده کند. هدفشان این است که با شیوه‌های روانی مشارکت مردم را در انتخابات کاهش بدهند!».



بحران بی‌علاج تشتت و جنگ گرگها
خامنه‌ای در حالی که تیغ حذف باند روحانی را در دست گرفته، اما در وحشت از پیآمد شدت‌یابی جنگ گرگ‌ها با هراس هشدار داد: «انتخابات را نماد دو دستگی، نماد تفرقه قرار ندهید، نماد دوقطبی‌گری قرار ندهید، تقسیمات چپ و راست را بگذارید کنار. آنچه مهم است نظام است، نظام را دوقطبی نکنید!» (اول فروردین).

آری، خامنه‌ای در چنین وضعیت به‌غایت بحرانی و درهم شکسته به‌صحنه آمد تا در ابتدای سال تا جایی که می‌تواند، میخ‌های زنگ‌زده بر تخته پاره‌های پوسیدهٔ داربست نظامش را چکش کاری کند.



این همان وضعیتی است که رئیس‌جمهور برگزیدهٔ مقاومت ایران، خانم رجوی در سخنرانی نوروزی ترسیم کرد: «امروز رژیم ولایت فقیه در چنان وضعیت وخیمی است که در ۴۰سال گذشته نظیر ندارد؛ دولت آخوند روحانی فلج شده و از پا افتاده است... نمایش انتخابات مجلس ارتجاع با وجود همه آمارسازی‌ها به پایین‌ترین درجه مشارکت در ۴۰سال اخیر سقوط کرد... مردم ایران گفته‌اند و قاطعانه می‌گویند نه به حاکمیت آخوندها، نه به استبداد مذهبی و نه به آزادی‌کشی و اختناق و غارت و آری به آزادی و رأی جمهور مردم و آری به جمهوری دموکراتیک. ». (۳۰ اسفند۹۹).