کمتر روزی است که جیغ بنفش مقامات و مهره‌های حکومتی از دست به‌قول خودشان «دشمن» به هوا نباشد. همان دشمنی که می‌گویند لشکر سایبری دارد. یا به‌طور سازمان‌یافته در فضای مجازی به نظام هجمهٔ سنگین کرده. و یا ناله سر می‌دهند که این «دشمن» با سلسله عملیات هک بیلبوردها در بازارها و ظاهر شدن بر صفحه تلویزیون، در همه جای نظام نفوذ دارد. در یک نمونه دیگر در جمعه‌بازارهای روز ۲۹بهمن، کر وحشت از دست همین دشمن به آسمان بلند بود. آخوند پناهیان به نیروهای رژیم گفت: «مجاهدین خلقی که ۱۷هزار (از ما) را کشته‌اند با بولدوزر صافتان می‌کنند» در نمایش جمعه بیرجند گفتند «مجاهدین خطرناکتر از همه هستند».



اما به راستی دشمن مردم کیست؟

مردم ایران در سلسله قیامهای مختلف در همین سالیان اخیر، از قیام دی۹۶تا آبان ۹۸، از قیام مردم خوزستان تا قیام مردم اصفهان و چهارمحال و بختیاری و سراوان و هرمزگان، با شعارهای مرگ بر اصل ولایت فقیه و مرگ بر خامنه‌ای، دشمن مشترک همهٔ اقشار و ملیت‌های ایرانی را نشان دادند.

با یک نگاه به ترکیب زندانیان در ایران می‌بینیم که غالباً از بدهکاران بانکی تا بدهکاران مهریه، و یا محرومانی هستند که برای تأمین معیشت خانواده ناگزیر از سرقت شده‌اند، وقتی منابع حکومتی رسماً اعلام می‌کنند سن سرقت به ۶ و ۷ ساله‌ها رسیده از نظر ناظران این پدیده نشان می‌دهد که دشمن مردم همین نظام است که ایران را به یک زندان بزرگ تبدیل کرده، و هرکس که از قوانین اش تخلف کند در سیاه‌چال‌های قرون‌وسطایی‌اش به بند کشیده خواهد شد.



یک نگاه دیگر به ازدحام مردم در بیمارستانها، وجه دیگری از چهرهٔ ضدمردمی نظام را نشان می‌دهد که داروهای حیاتی بیماران را هم ابزار غارت و چپاول کرده است و کار مردم را به جایی رسانده که خبرگزاری حکومتی ایسنا در روز۲۵بهمن نوشت هموطنی کلیه‌اش را در ازای خرید پراید برای مسافر کشی به فروش گذاشت. البته این خبر یکی از صدهاهزار موردی است که هر روز در گوشه و کنار شهرهای ایران می‌توان دید.

با نگاه دیگری به چنگ‌اندازی رژیم بر تمام مشاغل و بازارها با اهرم واردات و قفل کردن ممر درآمدهای مردم، تصویر کاملتری از این دشمن مردم، نمایان می‌شود

تلویزیون شبکه یک رژیم روی ۲۸بهمن ۱۴۰۰در یک برنامه اقتصادی چنین گفت: «بریم ببینیم افرادی که درخواست داشتند مجوز بگیرند درچه کسب و کارهایی بوده‌اند چه درخواستی داشته‌اند و چه جوابی شنیده‌اند.



مثلا در خراسان جنوبی آقایی آمده مجوز مشاغل خانگی می‌خواسته «صنایع تبدیلی زرشک سیب سلامت» سازمان غذا و دارو بهش چی گفته؟ گفته آقا باید بری کارخانه بزنی. ما به شما توی خونه‌تون مجوز کسب و کار نمی‌دیم. هیچی دیگه داره به‌صورت زیر زمینی کار می‌کنه. همین روند را ببینید؛ همه اون کسایی که مجوز کسب و کار خانگی می‌خواستند، یکی می‌خواسته سیب سرکه بزنه، یکی می‌خواسته مربا تولید کنه، هر مجوزی که در حوزهٔ غذا و دارو خواسته‌اند همان‌طور که می‌بینید از کار منصرف شدند... . . یک اتفاق جالبی در حوزهٔ مجوزها افتاده، چند سال خود سازمان غذا و داروی یک استان پیگیری کرده که یک دارویی ساخته بشه، ساخته شده، خود غذا و دارو مجوز نداده».

آری، نظام آخوندی نه تنها اجازه کار نمی‌دهد بلکه با چنگ‌اندازی مافیاهای حکومتی بر قوت لایموت مردم هر روز برگ جدیدی از غارت سفره‌ها رو می‌کند. بعد از بالاکشیدن قیمت برنج تا مرز ۱۰۰هزار تومان روزنامهٔ حکومتی شرق روز۲۵بهمن از رکورد زدن سیب زمینی خبر داد و نوشت قیمت سیب زمینی یک‌شبه به ۱۵هزار تومان رسید.



صرف‌نظر از برملا شدن چپاولهای نجومی پاسداران از جمله پاسدار قاسم سلیمانی و پاسدار قالیباف، رسانه‌های حکومتی با اعلام این‌که «میزان استهلاک سرمایه از میزان سرمایه‌گذاری جدید سبقت گرفت» آخرین کورسوی امید برای بهبود وضعیت معیشت و کسب و کار مردم را خاموش کردند. روزنامه حکومتی همدلی در روز ۲۵بهمن نوشت: «بررسی روند تشکیل سرمایه حاکی از آن است که تشکیل سرمایه خالص در سال جاری نیز مشابه سال‌های ۱۳۸۹ و ۱۳۹۹ منفی خواهد بود و موجودی سرمایه اقتصاد در این سال کاهش خواهد یافت. این موضوع به‌دلیل اثرگذاری بر رشد بالقوه اقتصاد، از نگاه تحلیلگران خطرناک تلقی می‌شود».

خطری که این روزنامه حکومتی به آن اشاره کرده چیزی جز تهدید قیام و سرنگونی این نظام دشمن ایران و ایرانی نیست. دقت کنید:

«خطر رادیکالیسم بیخ گوش ما!» عنوان مطلب روزنامه حکومتی مستقل ۳۰بهمن است که به نظام این‌چنین هشدار می‌دهد «امروز، این خشم از بستر جامعه ایرانی، به درونِ لایه‌های نخبگانِ فکری و علمی نیز آن چنان رسوخ نموده که می‌تواند زنگِ خطری باشد هم برای جامعه و هم نهاد حاکمیت».