W pismach wedyjskich jest powiedziane, że mamy dwa rodzaje dźwięku, dźwięk materialny i dźwięk duchowy. Wszystko co materialne ma swój początek i ma swój koniec jest martwe, ponieważ materia jest z natury martwa. Wszystko co duchowe jest pełnią życia i nie ma swojego początku ani swojego końca. 

My, jako duchowe istoty, potrzebujemy duchowego pokarmu. Naszym prawdziwym pokarmem jest dźwięk duchowy. W swoim zanieczyszczonym stanie nie doceniamy dźwięku duchowego - może on nam nie smakować. W tym sensie, że nie jest to coś, co wow, pogrążamy się w tym. 

Im dłużej medytujemy, tym bardziej się oczyszczamy i tym bardziej zaczynamy smakować ten słodki smak. Dlatego jogini są mogą intonować cały czas tę samą mantrę przez wiele godzin, czy nawet wiele lat, przez całe swoje życie i ta mantra im się nie nudzi.