ساعت ۱۳ و ۳۰دقیقه به‌وقت محلی غریو شادی و فریادهای «درود بر مجاهد» خیابان روبه‌روی دادگاه استکهلم را لرزاند. احساسات اشرف‌نشانها و هموطنان و بستگان شهیدان فوران کرد و اشکها و لبخندها در هم آمیخت.

پس از ۹۲جلسه دادگاه استکهلم، سرانجام دادگاه حکم اشد مجازات (حبس ابد) را برای دژخیم نوری اعلام کرد. قاضی در اعلام حکم خود تأکید کرد که «خمینی فرمان داد که مجاهدین سرموضع باید اعدام شوند» و «این پرونده مربوط به اعدام مجاهدین در قتل‌عام سال۶۷» و «هم‌چنین تعدادی از زندانیان مارکسیست» است که در آن قتل‌عام اعدام شدند.

بدین ترتیب کارزار بزرگ حقوقی، سیاسی و افشاگرانهٔ مقاومت در ۳۳ماه گذشته و حکم دادگاه، توطئه وزارت اطلاعات و مزدورانش را برای مصادرهٔ جنبش دادخواهی علیه مجاهدین سر موضع، در هم شکست.



خبرگزاری رسمی رژیم نالید: «حکم دادگاه سوئد دربارهٔ حمید نوری به‌تأسی از اتهامات مجاهدین صادر شد» و سخنگوی ریش سوختهٔ وزارت‌خارجهٔ نظام هم گفت: «ما از عمق خباثت مجاهدین علیه نظام تعجب نمی‌کنیم اما عمیقاً متأسفیم که سوئد به‌اهداف شوم ماشین تبلیغاتی مجاهدین تن داده و نظام قضایی خود را در خدمت اهداف» آنها قرار داده است!

البته شدت سوزش به‌خاطر شکست توطئه‌یی که نظام برای آن کیسه بزرگی دوخته بود، قابل فهم است.

۳سال پیش خامنه‌ای و دیگر سران نظام جنایت به‌خاطر حرکت بهمن‌وار جنبش دادخواهی به‌وحشت افتادند. آنها خواستند با دادگاه حمید نوری، قتل‌عام ۶۷ را کوچک‌نمایی و هویت‌زدایی کنند و جنبش دادخواهی را به‌انحراف بکشانند. برای این منظور می‌خواستند کاری کنند مجاهدین وارد روند دادگاه نشوند، آنگاه با طرح شهادت‌های کم اهمیت و هدایت‌شده، کاری کنند که در نهایت دادگاه رأی به‌تبرئهٔ حمید نوری بدهد. بعد بگوید پس جنبش دادخواهی جنجال‌سازی و «اتهام‌های بی‌پایه و اساس» است!

اما مجاهدین با پرچم دادخواهی خون شهیدان۶۷ وارد روند دادگاه شدند. تا جایی که رسانه‌های رژیم نالیدند «بیش از ۸۰شاهد که بیشتر آنها از اعضای مجاهدین هستند، از طرف دادگاه این فرصت را پیدا کردند تا علیه حمید نوری شهادت دهند!» (خبرگزاری مهر آخوندی-۱۰ اردیبهشت۱۴۰۱). شهادت شهود و شاکیان مجاهدین نیز روند دادگاه را آن‌چنان تحت تأثیر قرار داد که قضات دستور دادند دادگاه دو هفته در آلبانی جهت استماع مستقیم مجاهدین برگزار شود. این شهادتها در درخواست حکم اشد مجازات توسط دادستان، نقش کلیدی داشت.



اکنون حکم اشد مجازات برای دژخیم نوری، نه‌تنها طرح رژیم برای منحرف کردن جنبش دادخواهی را با شکست روبه‌رو کرد، بلکه باعث شد قتل‌عام۶۷ به‌عنوان جنایتی بزرگ، در جهان شناخته شود و حقانیت جنبش دادخواهی نیز مهر بخورد. این است جوشش خون آن سرفرازان که با تأکید بر هویت مجاهدی خود، در آن تابستان داغ بر طناب‌های دار بوسه زدند و این است توان سازمان و مقاومتی که تک‌تک اعضایش، تا بن استخوان خود را متعهد به‌ادامهٔ راه آن سرفرازان می‌دانند و در هر کارزاری به دیکتاتوری آخوندی، بیا بیا می‌گویند.

پیروزمندی این رویارویی و بیا بیا گفتن به‌دشمن ضدبشری در کارزار بزرگ علیه توطئه در بلژیک نیز نمایان است. طی دو هفته‌یی که از افشای معاهده میان دولت بلژیک و بانکدار تروریسم برای دربردن اسدالله اسدی می‌گذرد، چنان فشاری به‌دولت بلژیک وارد شد که امروز برای دومین بار جلسهٔ پارلمان برای رأی‌گیری بر سر لایحه دولت را یک هفته به‌تعویق انداخت. روشن است نگرانند به‌خاطر افشاگریهای گسترده، برخی اعضای احزاب حاکم در جلسه شرکت نکنند و اکثریت را برای تصویب لایحه از دست بدهند.

اما مماشاتگران در این بن‌بست، یک هفتهٔ دیگر برای کارزار فشار و افشاگری در اختیار مقاومت ایران و هوادارانشان قرار دادند تا باز هم درس‌های دیگری به‌توطئه‌چینان، مماشاتگران و دژخیمان حاکم بر ایران بدهند.