Drugi, pełnometrażowy film, autora Cichej Nocy. Drugi też film o emigracji, ale też o rodzinie. Piotr Domalewski łączy w swoich filmach właśnie te dwa tematy. Opowiada o rodzinie czasami ocierając się o patologiczne sytuacje, ale jednocześnie bez ostrych, wyraźnych ocen, raczej z sympatią i zrozumieniem. W Jak najdalej stąd pokazuje te trudne, pokomplikowane relacje rodzinne z bardzo różnych perspektyw.
Jeżeli komuś podobała się Cicha Noc to ten film również powinien przypaść mu do gustu, choć tu Domalewski idzie w trochę inną stronę, inaczej pokazuje te relacje rodzinne, inna tez jest konwencja. Ale temat podobny i podobna jakość.
Świetna rola Zofii Stafiej, która, na ekranie, w krótkim czasie potrafiła pokazać wiarygodnie przemianę ze zdołowanej dziewczynki, właściwie jeszcze dziecka w bardzo pewną siebie kobietę. Po więcej zapraszam do naszej recenzji