گردهمایی جهانی ایران آزاد تا همین نقطه، با ابعاد خیره‌کننده‌اش آن‌چنان تأثیرات جدی سیاسی و اجتماعی بر جای گذاشته که ظریف هم نتوانست تحمل کند و پس از بی‌نتیجه ماندن جیغ و فغان سخنگوی وزارتخانهٔ وامانده‌اش، خود شخصاً به نمایندهٔ عالی سیاست خارجی اتحادیهٔ اروپا آویخت. وزیر خارجهٔ آخوندها نسبت به «حضور روز گذشتهٔ نخست‌وزیر اسلوونی» در گردهمایی مجاهدین، «با عنایت به این‌که این کشور در حال حاضر عهده‌دار ریاست دوره‌ای اتحادیهٔ اروپا است»، ملتمسانه از یوزپ بورل خواست این اقدام را محکوم کند؛ که البته خبری از محکومیت نشد!

تلویزیون حکومتی هم خبرنگارش را جلوی وزارت‌خارجه فرستاد تا پس از خروج سفیر اسلوونی از وزارت‌خانه، مثل کنه به او بچسبد که چرا نخست‌وزیر شما در گردهمایی دشمنان خطرناک نظام، مجاهدین خلق، شرکت کرده؟ و سپس به شیوهٔ آخوندی-لومپنی به سفیر گفت: تا پاسخ ندهی همین‌جا می‌مانم! و خانم سفیر هم با خونسردی پاسخ داد: همین جا بمان!



موقعیت و جایگاه بی‌مانند کهکشان مقاومت ایران را هم‌چنین می‌توان در وحدت نظر میان طیف‌های مختلف سیاسی و احزاب مختلف در کشورهای جهان در مورد مسألهٔ ایران دید. به گفتهٔ بسیاری کارشناسان و رسانه‌های بین‌المللی، در آمریکا که تضاد و قطب‌بندی حادی میان دو حزب وجود دارد، اما به مجاهدین، مقاومت ایران و خانم مریم رجوی که می‌رسد «دمکراتها و جمهوریخواهان در لحظه‌یی نادر برای نشان دادن حمایت خود از بزرگترین جنبش مخالف رژیم ایران به هم می‌پیوندند» (سایت ایندیپندنت آنلاین-۲۰تیر).



گردهمایی جهانی ایران آزاد یک رژهٔ عظیم سیاسی و اجتماعی بی‌سابقهٔ مقاومت ایران است که شاخص آن در وجه داخلی، ‌نقش فعال هزار کانون شورشی و در عرصهٔ جهانی، برخورداری از لشکری از برجسته‌ترین حامیان است که رسانه‌های بین‌المللی از آن با عنوان «زور بازوی» این مقاومت یاد کرده‌اند. این واقعیت را در مضمون مشترک سخنرانی صدها شخصیت سیاسی از طیف بسیار گستردهٔ سیاسی در کشورهای مختلف جهان، از جمله حول این محورها می‌توان دید:

-انتخابات رژیم ایران توسط مقاومت ایران و مردم به‌طور سراسری تحریم شد.

-این یک انتخابات تقلبی و جعلی بود.

-رئیسی که منتخب خامنه‌ای است عامل قتل‌عام ۶۷ است.

-اروپا و آمریکا باید در کنار مردم ایران و علیه جنایتکاران رژیم حاکم بایستند.

-تنها پاسخ واقعی به این رژیم، حمایت از مقاومت ایران است که هدفش سرنگونی آخوندهاست.

-ما از دولتهایمان می‌خواهیم از آلترناتیو دمکراتیک مردم ایران حمایت کنند.

این سیاستمداران هر کدام سال‌ها و دهه‌ها در بالاترین مواضع سیاسی، دولتی و پارلمانی بوده‌اند و با تمامی ظرافتها و ظرائف سیاسی آشنایی دارند و همواره در موضع‌گیری سیاسی و سخنرانی‌ها جانب احتیاط را رعایت می‌کنند. اما پس از دهه‌ها مبارزه مجاهدین و مقاومت ایران، تعادل‌قوا آن‌چنان به نفع مردم و مقاومت ایران چرخیده، که برجسته‌ترین سیاستمداران جهانی هم آن را درک کرده و ضمن اذعان به این‌که رژیم در «ضعیف‌ترین نقطهٔ خود» و مقاومت ایران در نقطهٔ اوج قدرت قرار دارد، آن واقعیت‌های مشترک در سخنرانی‌ها و مواضع‌شان راه باز می‌کند و بارز می‌شود.



همین واقعیت است که طاقت خلیفهٔ ارتجاع و آخوندهای او را طاق کرده است تا جاییکه خبرگزاریهای بین‌المللی گزارش می‌دهند: «رژیم ایران از ظهور سیاستمداران ارشد اروپایی و آمریکایی در حمایت از یک گروه مخالف که مدتهاست درصدد سرنگونی حاکمان تئوکراتیک ایران است، ابراز خشم کرده است» (آسوشیتدپرس-۲۰تیر).