قتل آخوند جنایتکار غلامرضا منصوری، متهم ردیف نهم پرونده اکبر طبری معاون قوه قضاییه، یکی از حلقات زنجیر به هم تنیدهٔ جنایت و فساد نظام آخوندی و برگ دیگری از رسوایی‌های بی‌پایان باندهای مافیایی حاکم است.

آخوند منصوری که به مدت ۳۰سال در مقام بازپرس و قاضی در قضاییهٔ رژیم به جنایت و صدور احکام ظالمانه اشتغال داشت، در جریان جنگ گرگها، در بعد ازظهر روز ۳۰خرداد از طبقهٔ پنجم هتل محل اقامت خود در بخارست پایتخت رومانی به پایین پرتاب شد و به هلاکت رسید.



او که متهم بود در یک فقره ۵۰۰هزار یورو رشوه دریافت کرده، چند ماه پیش به خارج کشور گریخت، اما به‌گفته خودش «در همان بحبوبه کرونا در بهمن و اسفند» قرار بود خود را به ایران برساند و بلیت‌هایش را هم تهیه کرده بود، وی از اسفند در رومانی به‌سر می‌برد اما رژیم از طریق عوامل خود آدرس اشتباه می‌داد که گویا او در آلمان است تا آماده‌سازیها در رومانی تکمیل شود.

ساعتی پس از هلاکت آخوند جنایتکار غلامرضا منصوری، سپاه پاسداران سریعاً به‌نقل از یک «کارشناس مسایل بین‌الملل» پای مجاهدین را به میان کشید و به‌طور مسخره‌ای ادعا کرد که منصوری را مجاهدین کشته‌اند. این سرعت عمل در پیدا کردن سرنخ جنایت و ربط دادن آن به مجاهدین، یادآور سرعت عمل خامنه‌ای پس از انفجار حرم امام رضا در ۳۰خرداد ۱۳۷۳ است که ساعتی بعد از ماجرا شخصاً به صحنه آمد و آن را به مجاهدین نسبت داد.



اما همه شواهد و نشانه‌ها حاکی از این است که آخوند منصوری با همان شیوه‌هایی سر به نیست شده که دستگاههای اطلاعاتی رژیم در آن تخصص دارند و قتل‌های زنجیره‌یی و سربه نیست کردن مهره‌هایی مانند سعید امامی و مزدور خائنی به نام دلیلی است. این خائن راهنمای آدمکشان اجیرشده نیروی قدس در قتل‌عام اشرف در ۱۰شهریور ۹۲ بود؛ اما آدمکشان پس از انجام جنایت خود، دلیلی را کشتند و صورتش هم سوزاندند تا بسادگی شناسایی نشود. سپس رژیم آن را از طریق مزدوران عراقی و ایرانی خود از قبیل تواب تشنه به‌خون ایرج مصداقی به گردن خود مجاهدین انداخت.



اما این بار قتل آخوند منصوری توسط آدمکشان رژیم آن‌قدر آشکار است که حسام الدین آشنا مشاور روحانی و معاون پیشین وزارت اطلاعات در این مورد بی‌پرده سناریو ”خودکشی شدن“ سعید امامی را در توئیت خود یادآوری کرد. یکی دیگر از ایادی رژیم از باند خامنه‌ای به‌نام حسین سلیمانی در توئیت خود نوشت: «از امروز رومانی هم عمق استراتژیک ماست. ». . .



مشتی از انبوه نشانه‌ها
اگر چه نقاط ابهام زیادی در مورد چگونگی قتل غلامرضا منصوری وجود دارد و رژیم نیز تلاش می‌کند با اخبار ضد و نقیض و کشیدن پای مجاهدین به قضایا، آن را در فضایی غبارآلود گم و گور کند اما اصل قضیه چندان هم مبهم نیست. کما این‌که کمیسیون امنیت و ضدتروریسم شورای ملی مقاومت در چند اطلاعیه پیاپی در روزهای ۲۴ و ۲۷ و ۲۹ و ۳۰خرداد و اول تیرماه زوایای مختلف آن را فاش کرده است.

از جمله در اطلاعیه ۳۰خرداد کمیسیون امنیت و ضدتروریسم آمده است: «زیر ضرب تحریم و کرونا، جنگ گرگها در درون رژیم بر سر جانشینی بالا می‌گیرد و مهره‌ها و نفرات جدیدی ”هزینه“ و قربانی می‌شوند که در فرهنگ سپاه و اطلاعات ولایت ”عملیات پیچیده چند وجهی“ خوانده می‌شود».



در اطلاعیه اول تیرماه نیز فاش شده است که مأموران اطلاعاتی که روی پرونده کار می‌کردند منصوری را تحت کنترل داشتند و با او در تماس صوتی و تصویری بودند. منصوری روز چهارشنبه ۲۱خرداد در بخارست خود را به سفارت معرفی کرد و تا پنجشنبه‌شب در سفارت ماند. او می‌خواست سفیر اجازه بدهد مراجعه به سفارت را اطلاع‌رسانی کند و به‌گفته وکیلش قصد داشت به ایران برگردد اما ابوطالبی، سفیر رژیم در رومانی، قبول نکرد و نهایتاً او را دست‌به‌سر و متقاعد کرد «اگر منافقین بفهمند، سفارت را به آتش می‌کشند و بهتر است فعلاً هیچکس نفهمد»!



اما فرضیه دیگر آن است که همه هماهنگی‌ها انجام شده بود تا منصوری از رومانی به بلغارستان منتقل گردد و پس از ورود به صوفیه به داخل هواپیمای «قشم ایر» که پنجشنبه‌شب ۲۹خرداد از تهران به بلغارستان آمده بود، هدایت شود اما در عمل به‌دنبال شکایت و اقدامات سیاسی و بین‌المللی مجاهدین، دادستانی رومانی به منصوری اجازه خروج نداد و رژیم که می‌ترسید این جعبه سیاه فساد و جنایت، در خارج از کشور توسط مجاهدین گشوده شود، تنها چاره را در از میان برداشتن او دید و این سرنوشت همه مزدوران و عوامل باندهای مافیایی حاکم است.



رژیم آخوندی در همه جا هنگامی که در تنگنا قرار می‌گیرد پای مجاهدین را به میان می‌کشد؛ سپاه پاسداران خامنه‌ای نه تنها کوشید مجاهدین را عامل قتل غلامرضا منصوری معرفی کند، بلکه زاکانی عضو مجلس ارتجاع نیز اکبر طبری را به مجاهدین نسبت داد که در ابتدای انقلاب به جرم هواداری از مجاهدین زندانی شده اما بعد از تواب شدن و آزادی توانسته است خود را تا معاونت قوه قضایی بالا بکشد.

در ورای چند و چون قتل آخوند منصوری، این یک نشانه بارز از مرحله پایانی یک دیکتاتوری پوسیده و رو به سقوط است.