پس از استقرار دولت جدید آمریکا در کاخ سفید، سران نظام آخوندی با هول و ولع از «فرصت»ها گفتند و با تشر به‌ دستجات درونی نظام هشدار دادند که «هیچ‌کس حق فرصت‌سوزی ندارد»(روحانی ۲۱ آبان).

حرف‌شان هم این بود که با آمدن دولت دمکرات در کاخ‌سفید «فضا برای روابط نزدیک‌تر و تعامل بهتر» آماده شده است (روحانی - همان جلسه).

اکنون یک سال و ۳ماه از آن روز می‌گذرد، ۸دور مذاکرات برای احیای برجام بی‌نتیجه مانده و نه‌تنها «آقایی که جدید آمده» قلمش برای بازگشت به‌ برجام روی کاغذ نچرخید و هیچ تحریمی لغو نشد، بلکه اکنون شاهد افزایش انزوای بین‌المللی رژیم هستیم. جوزف بورل، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا، در تماس با وزیر خارجه رژیم نسبت به «طولانی شدن توقف در مذاکرات» هشدار می‌دهد. گرینفیلد، سفیر آمریکا در سازمان ملل، می‌گوید «ما با رژیم ایران توافقی نداریم» و این‌که رژیم آخوندی عامل «سد شدن» پیشرفت مذاکرات اتمی است. سخنگوی وزارت‌خارجهٔ آمریکا می‌گوید حتی در صورت توافق، هیچ لغو تحریمی فراتر از برجام وجود نخواهد داشت و «اگر رژیم ایران خواستار لغو تحریم‌های فرابرجامی است» باید نگرانی‌های فرابرجامی را رفع کند؛ یعنی زهر بخورد و از حربهٔ تروریسم و عمق استراتژیک نظام و... دست بکشد و وارد روند «تنزل بی‌پایان» شود که خامنه‌ای در خرداد ۹۵ آن را به‌معنای فروپاشی نظام عنوان کرد. هم‌زمان گاویتو، معاون دستیار وزیر خارجهٔ آمریکا در امور عراق و ایران، از «نگرانی عمیق آمریکا از نفوذ شریرانهٔ رژیم ایران در عراق» صحبت می‌کند و هشدار می‌دهد که «رژیم ایران نمی‌تواند با یک دست به دیپلماسی ادامه دهد و با دست دیگر از خشونت استفاده کند».

هم‌چنین، قضاییهٔ اسپانیا در همین زمان حکم داد که یک شهروند ترکیه مظنون به‌ قاچاق تجهیزات ممنوعه برای رژیم ایران به آمریکا مسترد شود و رسانه‌های ترکیه هم از صدور کیفرخواست برای ۱۶نفر به‌اتهام همکاری با جاسوسان رژیم خبر دادند که در بازگرداندن پناهجویان ایرانی به رژیم دست داشته‌اند.

تندتر شدن لحن مواضع مقامات ایالات متحده و این سلسله اقدامات علیه رژیم و عوامل آن حاصل چند علت مشخص است:

۱- مقاومت در اوکراین باعث احیای ارزش‌های ایستادگی و مبارزه در جهان شده و سیاست مماشات با کشورهای مستبد، در انزوا قرار گرفته و هر چه بیشتر نامشروع شده است

۲- جنگ در اوکراین در حال تغییر معادلات بین‌المللی است که وضعیت برجام و رژیم آخوندی را هم شامل می‌شود. کارشناسان رژیم نیز هشدار می‌دهند: «آمریکایی‌ها به این نتیجه رسیده‌اند که مسأله برجام را ذیل پرونده اوکراین بپردازند و از اولویت اول خود خارج کنند... ۱+۴ و حتی چین و روسیه هم مانند گذشته به ضرورت هر چه سریع‌تر توافق توجهی ندارند»(خوش‌چهره اول اردیبهشت)

۳- فشارهای کشورهای منطقه، به‌طور مشخص عربستان و اسرائیل بر دولت آمریکا و مخالفت با هر گونه امتیازی به رژیم

۴-مخالفت جدی دوحزبی در کنگرهٔ آمریکا با دادن هر گونه امتیاز به رژیم در مذاکرات اتمی

۵- اقدامات گسترده، فعالیت‌ها و افشاگری‌های پیاپی مقاومت ایران دربارهٔ تروریسم، نقش مخرب سپاه و سیاست‌های کشتار و سرکوب رژیم آخوندی از جمله انتشار چندین کتاب با اسناد مستند در این زمینه‌ها

به این ترتیب، نه‌تنها آن «فرصتی» که سران رژیم با تغییر دولت در آمریکا منتظرش بودند، محقق نشد، بلکه شاهد تنگ‌تر شدن هر چه بیشتر حلقهٔ انزوای بین‌المللی علیه رژیم آخوندی هستیم که در تضعیف تمامیت نظام، در برابر جبهه مردم و مقاومت ایران، تاثیرات مشخصی دارد.