Eternal Engine to hybryda artystyczno-komercyjna. Wyrasta z VJ-ingu, gamingu, a nawet z oddolnych, zinowych działań o charakterze cyberfeministycznym i inicjatyw opensource’owych. Za nazwą ukrywa się duet: Jagoda Wójtowicz i Marta Nawrot. Dziewczyny najlepiej odnajdują się w tworzeniu gender-fluidalnych artefaktów i działań, które oscylują na granicy materii i wirtualnej substancji. Lepią cyfrowe, biomorficzne byty i „wszelkiego rodzaju wizualne przekazy, które hakują szyszynki”. Wcielają się w awatary, aby badać nowomaterialistyczny potencjał cyberprzestrzeni, zwłaszcza w kolektywnych działaniach. Ich prace celują w zmiany systemów i celebrują ekosystemy, aplikując solarpunkową troskę i wrażliwość w cyfrowych przestrzeniach doświadczeń.

Prace Eternal Engine „kalibrują” zmysły, świadomość ciała, wymierzone są w krótkowzroczność stereotypów i inne przyzwyczajenia percepcji. Dziewczyny uczą się, eksperymentując i szukając wskazówek na forach internetowych, oglądając tutoriale. Ostatnio rozkładają na części zagadnienia sztucznej inteligencji oraz uczenia maszynowego.