روز ۲ اردیبهشت در نماز عید فطر در ملأ عام وقتی که خلیفهٔ ارتجاع به سران قوایش هشدار «حاشیه» داد و با تأکید دوباره گفت: «یک راهبرد مهم دیگر، تمرکز بر حلّ مسائل و سرگرم نشدن و مشغول نشدن به حواشی است. نه مردم به این حواشی اهمّیّت بدهند، نه مسئولان خودشان را مشغول کنند؛ [همه] متمرکز بشوند روی مسائل اساسی کشور»، می‌دانست که موضوح جدی‌تر از استیضاح یک وزیر و رشوه‌های شاسی‌بلند است و «مشغول شدن» به آن پایه‌های نظام را در شرایط انفجاری می‌لرزاند. ۸روز پس از پایان ماجرای استیضاح یک رسانهٔ حکومتی نوشت: «حالا افکار عمومی با کوهی از سؤالات و ابهامات پیرامون ادعاهایی درباره رد و بدل شدن رانت خودرویی در سه قوه حاکمیتی روبه‌رو است. اما انگار طرف‌های درگیر ماجرا، تصمیمی مبنی بر جمع شدن موضوع اتخاذ کرده‌اند» (اعتماد ـ ۱۸اردیبهشت ۱۴۰۲). اما فساد متعفن درون «بیت» و باندهای قدرت آن‌قدر عمیق و فراگیر است که هر چه تلاش کردند جمع کنند رسوایی و فضاحتش بیشتر آشکار شد. کار به آنجا رسید که پاسدار قالیباف ناگزیر گفت: «حراست مجلس و هیأت نظارت بر رفتار نمایندگان مسأله را بررسی کرد ادعای مطرح شده مبنی بر واگذاری خودرو برای پس گرفتن استیضاح کذب بود» (خبرگزاری دانشجو ـ ۱۷اردیبهشت ۱۴۰۲). اما همین روز رسانه‌های حکومتی از «انتشار اسامی ۲۲۹ نماینده مجلس که اعلام کردند خودرو نگرفتند» (سایت الف ـ‌۱۷اردیبهشت)، خبر داد و معلوم شد از ۲۹۰کرسی [با احتساب ۴نفر که استعفا داده و نیستند]، ۵۷نفر خودرو دریافت کرده‌اند. روز بعد از تلاش قالیباف برای جمع کردن «حاشیه»، ابوالفضل ابوترابی عضو دیگر مجلس ارتجاع ضمن اشاره به این‌که «برخی برای اقوام، دوستان و آشنایان گرفته‌اند. برخی برای امامان جمعه یا فرماندارشان گرفته‌اند» گفت: «در ابتدای دوره دنا پلاس دادند که اتفاقاً من هم گرفتم که بعداً هم ۵۷نفر علاوه بر دنا پلاس خودروها شاسی بلند نیز گرفتند» (دنیای اقتصاد ـ ۱۸اردیبهشت ۱۴۰۲). این تنها پرده‌ای از نمایش «حاشیه» در متن نظام فاسد است که وقتی کش پیدا کرد معلوم شد دریافت کنندگان محدود به اعضای مجلس نبودند و پیش‌تر هم علیرضا بیگی «در نامه‌یی به هیأت نظارت بر رفتار نمایندگان نوشته بود: دریافت کنندگان شاسی بلند ۱۴۷نفر بوده‌اند» (فرارو ـ‌۱۰اردیبهشت) البته موضوع غارت اموال مردم، فساد سیستماتیک و رشوه‌های میلیاردی در مجلس و دولت و قضاییهٔ آخوندی تازگی ندارد، نوع «شاسی‌بلند»ش هم برای مجلسیان جدید نیست. ۳سال قبل یک رسانهٔ حکومتی خطاب به اعضای مجلس نوشت: «برای ۲رای از کوه و کمر بالا می‌رفتید اما الآن خودروی شاسی بلند می‌خواهید؟» (خبر آنلاین ـ‌۴مهر ۱۳۹۹) چیزی که تازگی دارد و «حاشیه» را به متن و دغدغهٔ اصلی نظام تبدیل می‌کند شرایط انقلابی و شکست قاطع سیاست انقباضی است. روزنامهٔ ارگان سپاه پاسداران با اشاره به «شاخصه‌های مهم حاشیه‌ها» نوشت: «حاشیه‌ها در یک جنگ شناختی و ادراکی، اندیشه و ذهن مردم را هدف‌گیری کرده و در پی آلوده‌سازی افکار عمومی هستند. حاشیه‌ها برای دشمن فرصت‌سازی کرده و سبب سوءاستفاده و طمع ورزی بیگانگان می‌شوند. مردم به‌عنوان بزرگ‌ترین سرمایه اجتماعی هر نظام سیاسی هستند و حاشیه‌ها این سرمایه عظیم اجتماعی را از بین می‌برند» (جوان ـ ۱۸اردیبهشت ۱۴۰۲). امروز هر حاشیه در نظام مندرس و حاکمیت یک‌دست می‌تواند رشته‌های خلیفهٔ ارتجاع را بالکل پنبه کرده و «سرمایه عظیم اجتماعی» را در مسیر نابودی قاطع فساد با سرنگونی رژیم فاسد ولایت هدایت کند.