سیرک انتخابات نظام در مراحل نخستین خود است؛ اما از هم‌اکنون تمامیت نظام ولایت، به‌ویژه رأس هرم قدرت وارد درهٔ عمیق بحران ناشی از آن شده است. بالاترین سران نظام همدیگر را متهم به «دروغ، تهمت و اتهامات غیراخلاقی» می‌کنند (روحانی-۲۹ اردیبهشت) و از «پرده‌دری نامزدهای انتخاباتی» می‌گویند (توکلی-عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام-۲۸ اردیبهشت).؛ در حالی که خامنه‌ای گفته بود این شعبده باید «ما را به‌احسن الحال برساند» (۲۱ اردیبهشت)، شدت جنگ گرگ‌ها به‌حدی است که خودشان نام «چاله میدان انتخابات» به‌آن داده‌اند! (روزنامهٔ حکومتی آفتاب-۲۷ اردیبهشت).



البته سران و کارگزاران رژیم تلاش می‌کنند به‌صورت مصنوعی و با پروپاگاندای آخوندی، برای این سیرک رجاله‌ها و «چاله میدان» پاسدار لومپن‌ها مشروعیت کاذب جور کنند و تنور خاموش انتخابات را با هیاهو گرم نشان دهند. برای همین هم خامنه‌ای تأکید کرد «مشارکت بالا در انتخابات ۲۸خرداد در درجهٔ اول اهمیت است» و پیشاپیش نسبت به «دلسرد کردن مردم از مشارکت در انتخابات» ابراز نگرانی کرد و آن را «منجر به» بحران «امنیت» برای نظام قلمداد نمود (۲۱ اردیبهشت). روحانی هم کاسهٔ گدایی به‌دست گرفت که: «مردم عزیز! اگر هم مشارکت پایین بیاید جمهوریت! نظام از بین رفته!» (۲۹ اردیبهشت).



اما نفرت و بی‌محلی مردم به‌سیرک رجاله‌های نظام به‌حدی است که پیاپی از گوشه و کنار رژیم هشدارها به‌گوش می‌رسد.

یکی می‌گوید «نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد مشارکت مردم اندک و دغدغه از مشروعیت انتخابات پابرجاست» (روزنامهٔ حکومتی اعتماد-۳۰ اردیبهشت)؛ معاون رئیس‌جمهور پیشین رژیم می‌گوید «علامت‌های خوبی برای انتخابات حداکثری مشاهده نمی‌شود» (مرعشی-۲۸ اردیبهشت)؛ آن یکی می‌گوید رژیم با این وضعیت «در اوج چندپارگی و چنددستگی است و جامعه (بخوانید نظام) نیز حیران و بلاتکلیف!» و هشدار می‌دهد این «خطری بزرگ است که اگر فکری برای آن نشود و بر این آتش تفرقه و دشمنی دمیده شود‌، کار سخت خواهد بود» (روزنامهٔ شرق-۳۰ اردیبهشت)؛ عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام هم توی سرش می‌زند که: «مشارکت پایین به‌عنوان اقدامات ضدامنیتی تلقی می‌شود» و با اشاره به‌خطر اصلی نظام هشدار می‌دهد: «می‌بینید که براندازان اطلاعیه می‌دهند که نباید در انتخابات شرکت کرد!» و با اشاره به‌پیآمد این وضعیت، وحشت‌زده می‌گوید: «این (وضعیت) را برای جمهوری اسلامی خطرناک می‌دانم» (محمد صدر-۳۰ اردیبهشت)؛ آن یکی هم از پیآمد این بحران ابراز وحشت کرده و صراحتاً به‌براندازی اشاره می‌کند: وضعیت موجود «امنیت نظام را نشانه می‌گیرد و سوخت اصلی براندازی» را «از آنجا تأمین می‌کنند» (روزنامهٔ رسالت-۳۰ اردیبهشت).



از همین رو خامنه‌ای که خطر بزرگ امنیتی را لمس کرده، جانشین سرکردهٔ نیروی انتظامی‌اش را به‌صحنه می‌فرستد که بگوید: «دشمن دنبال این است که انتخابات نظام پرشور برگزار نشود... با هر توطئه‌یی که از سمت آن طرف آب‌ها یا در کشور باشد برخورد می‌کنیم. با هر فتنه‌گری که بخواهد آرامش نظام را برهم بزند برخورد می‌کنیم!» (رضایی-۳۰ اردیبهشت).

اما کار نظام از پروپاگاندا و از این پارس‌های خوابیده گذشته و پس از ۴۲سال غارت و جنایت، بحرانهای مختلف و خطرات امنیتی، به‌بحران سرنگونی که تمامیت نظام را فرا گرفته، بالغ شده است و مردم ایران یک حرف بیشتر با رژیم و نمایش مفتضحش ندارند: رأی من سرنگونی-آری به‌جمهوری دمکراتیک!