خانم مریم رجوی طی مصاحبه‌ای با روزنامهٔ واشنگتن تایمز در آستانهٔ برگزاری گردهمایی سالانهٔ مقاومت ایران، گفت: «گردهمایی امسال ۳پیام دارد. پیام به مردم ایران، به جامعهٔ بین‌المللی و پیام به رژیم. پیام به رژیم این است که «به‌رغم همه تلاش‌هایش برای انهدام فیزیکی مقاومت و کارزار گسترده و پرهزینه شیطان‌سازی، مقاومت ایران بیش از هر زمان دیگری قدرتمندتر، منسجم‌تر و مصمم‌تر برای سرنگونی تمامیت این رژیم به پیش می‌تازد».

با واکنش‌های عجیب و جنون‌آمیزی که رژیم در قبال این گردهمایی از خود بروز داد، در واقع رسید دریافت این پیام را داد. روزنامه‌ها و رسانه‌های رژیم همراه با لابی‌ها و مزدوران ریز و درشتی که در شرایط عادی معمولاً خیلی خود را آفتابی نمی‌کنند، سرآسیمه و هراسان مثل مور و ملخ بیرون ریختند و آنچه از بن‌مایهٔ ضدمردمی و غیظ و کین در درون داشتند نسبت به این گردهمایی، نسبت به مجاهدین، نسبت به شخصیتها و حامیان مقاومت ایران و به‌ویژه نسبت به خانم مریم رجوی بیرون ریختند.

ایتدا ممکن بود تصور شود که چون امسال به‌دلیل شرایط کرونایی امکان تجمع حضوری مانند ویلپنت یا مانند سال گذشته حضور شخصیتها در اشرف ۳ نیست، رژیم این رویداد را خیلی به روی خودش نیاورد، اما واکنش‌های رژیم بسا شدیدتر و هیستریک‌تر از هر سال بود؛ به‌خصوص که داغ دیپلمات تروریست بمبگذارش(اسدالله اسدی) که محاکمهٔ او و ۳همدستش در بلژیک آغاز شده دستش را هم در توطئه و بمب‌گذاری و... بسته است. اما واکنش‌ها نشان داد که ضربت امسال بسا مؤثرتر از سالهای گذشته به خال خورده و رژیم را دچار جنون و وحشت کرده است. این جنون و وحشت را به‌خوبی می‌توان در سطرسطر مطالبی که در رسانه‌های رژیم درج شده، مشاهده کرد:



یک نمونه و یک گواهی از زبان دشمن
یک سایت حکومتی موسوم به شهدای ایران(۲۹تیر) می‌نویسد: «علی‌رغم این‌که به ظاهر و با شکست گروهک منافقین در نبرد خیابانی با نظام جمهوری اسلامی در تابستان سال ۱۳۶۰ این عملیات به پایان رسید اما واقعیت این است که این گروهک با وجود گذشت نزدیک به ۴۰سال هم‌چنان در حال عملیات مهندسی علیه ملت ایران (بخوانید نظام ضدبشری حاکم) است و این‌بار هم‌پیمانان تازه‌ای نیز یافته است؛ هم‌پیمانانی که با انگیزه‌ای مشابه گروهک منافقین امید به نابودی (نظام) دارند».

آری وحشت از نیروی شکست‌ناپذیری است که به‌رغم شقاوت و سفاکی بی‌مانند خمینی و خامنه‌ای و جلادان و دژخیمانشان، به‌رغم کشتارها، قتل‌عام‌ها، توطئه‌ها و بمبارانها و موشک‌بارانها یک دم از نبرد و پیکار باز نایستاده و با افشای بی‌امان جنایتهای رژیم آخوندها آن را گام‌به‌گام تا پرتگاه سرنگونی پس رانده است. نیرویی که هر روز و در هر گام «هم‌پیمانان» تازه‌ای می‌یابد، هم در داخل ایران، از میان مردم به‌ستوه آمده و جوانان شورشگر و هم در جامعهٔ‌ بین‌المللی از میان وجدانهای بیدار بشری که هر روز به این مقاومت می‌پیوندند و حمایت از این مقاومت را وجهه همت خود می‌سازند و تعهد انسانی خود می‌دانند.

در همین رابطه بود که یک عضو مجلس ارتجاع در جلسه علنی(۲۹تیر) مجلس جیغ بنفش سرداد که: «امروز دشمنان قسم‌خورده (نظام) از اطراف و اکناف جهان گردهم آمدند و تمام توانشان را برای نابودی ما به‌کار گرفتند».



«تیر امید بر سینهٔ شب»
واقعیت این است که نفس برگزاری چنین گردهمایی آنلاینی که اعجاب و شگفتی رسانه‌ها و ناظران خارجی را هم برانگیخته، همان چیزی را که خانم رجوی گفته بود، به چشم رژیم فروکرد؛ این واقعیت که: مجاهدین و «مقاومت ایران بیش از هر زمان دیگری قدرتمندتر، منسجم‌تر و مصمم‌تر برای سرنگونی تمامیت این رژیم به پیش می‌تازند». این پیام، پیام امید است، پیام غلبهٔ نور آزادی بر ظلمت استبداد و ارتجاع است! پیامی است که پیش از هر کس مردم به‌ستوه آمدهٔ ایران آن را می‌شنوند و به آن پاسخ می‌دهند، کماین‌که در خیزش مردم و جوانان بهبهان شاهد بودیم که آنها با همان شعارهای مجاهدین و بر اساس همان مشی مجاهدین به خیابان ریختند و فریاد زدند: «خامنه‌ای حیا کن، مملکتو رها کن!» و «حکومت آخوندی، نمی‌خوایم نمی‌خوایم!».

رژیم در وحشت از گسترش قیام به دیگر شهرها و مناطق کشور به لشکرکشی و ضدتظاهرات نمایشی روی آورد و امت همیشه در صحنه بسیج و سپاه و ساندیس‌خواران نظام را برای شعاردادن علیه مجاهدین در ساندویچ شعار علیه اسراییل و آل سعود به صحنه آورد. در این نمایش رسوا که مشتی آخوند و بسیجی صحنه‌گردان آن بودند، پلاکاردهایی علیه رئیس‌جمهور برگزیده مقاومت در زمینه‌ای از پرچم آمریکا در دست برخی از آنها بود تا دق‌دل نظام را از گردهمایی جهانی ایران آزاد و سخنرانی خانم رجوی و بازتاب گسترده آن در داخل ایران، خالی کنند.

این ضدتظاهرات رسوا در حالی است که وزارت کشور رژیم به‌خاطر شیوع مجدد کرونا رسماً برگزاری هر گونه همایش و گردهمایی در سطح کشور را مطلقاً ممنوع کرده است.

آری، آخوندها و مزدوران رنگارنگ و مستخدمان‌شان که این‌چنین علیه مجاهدین و مقاومت ایران افسار پاره کرده‌اند، به‌ این دلیل است که رژیم‌شان را در موقعیت سرنگونی می‌بینند و از این واقعیت به‌خود می‌پیچند که قیام‌ها و جوانان شورشی مسیر و استراتژی مجاهدین را در پیش گرفته‌اند. اما حرف آخر هم‌چنان که رئیس‌جمهور برگزیدهٔ مقاومت در سخنرانی خود در گردهمایی فراموشی‌ناپذیر روز جمعه بر آن تأکید کرد، این است که «آخوندها هیچ راه‌حلی ندارند و تمامیت رژیم آنها محکوم به فنا و سرنگونی‌ست».