روز شنبه ۱۴اسفند ۱۴۰۰، در آستانه روز جهانی زن، یک اجلاس بزرگ بین‌المللی در برلین با شرکت شخصیت‌های سیاسی برجسته و مبارزان حقوق زنان، در ارتباط آنلاین با اشرف۳ در آلبانی و صدها نقطه در شهرهای مختلف جهان برگزار شد.

بیش از ۶۰تن از زنان از دهها کشور جهان همراه با خانم مریم رجوی در این اجلاس سخنرانی کردند. هر یک از آنان به‌وجهی و وجوه مختلفی از جنبش برابری و نقش زنان در جهان معاصر اشاره کردند. اما برخی وجوه و ویژگیها در سخنرانیها مشترک بود و برجستگی خاصی داشت که به‌شماری از آنها می‌پردازیم.

آنچه اجلاس بین‌المللی روز جهانی زن امسال را از سالهای قبل متمایز می‌کرد، همزمانی آن با جنگ اوکراین و شرکت تمام‌عیار زنان اوکراینی در مقاومت و دفاع از میهنشان بود و این همزمانی نقش مقاومت را در جنبش برابری زنان هر چه بارزتر می‌ساخت.
از همین رو، خانم مریم رجوی رئیس‌جمهور برگزیدهٔ مقاومت ایران روز جهانی زن امسال را روز زنان مقاومت اوکراین نامیدند. شرکت و سخنرانی شماری از زنان برجستهٔ اوکراینی در این مراسم که صدا و پیامشان را از جبهه‌های نبرد به‌گوش دنیا می‌رساندند، جلوه خاصی به‌این اجلاس داده بود.
این واقعیت که مقاومت در برابر دیکتاتوری، استبداد، تروریسم و بنیادگرایی، بایستی ویژگی اصلی جنبش زنان باشد، نکته‌یی بود که بسیاری از سخنرانان بر آن تأکید نمودند. خانم مریم رجوی گفت: «مقاومت، نیاز مبرم انسان برای انسانی‌تر شدن است. نیاز هر زن ستمزده برای رهایی است و نیاز جامعه برای خروج از بن‌بست و انحطاط است» و خانم آنکره کرامپ کارنبائر وزیر دفاع سابق آلمان نیز گفت: «تا وقتی رژیم مستبد حاکم را تغییر ندهیم، تغییرات در مورد زنان کمی است».
رهایی زنان با رهایی مردان و با آزادی و رهایی همهٔ مردم قرین است. زنان آزاد و رها نخواهند شد، مگر این که همهٔ مردم آزاد شوند. این نه یک تز و نه یک تئوری، بلکه تجربهٔ عینی مقاومت ایران است. خانم مریم رجوی در این رابطه گفت: «مقاومت کردن و ایستادگی بر سر آن... تنها پلی است که از آن می‌توان به‌جهانی بر اساس خواهری و برادری و آزادی و برابری رسید». خانم اینگرید بتانکور-کاندیدای ریاست‌جمهوری کلمبیا نیز این واقعیت را این‌گونه بیان کرد که زنان ایران تجربهٔ گرانبهایی دارند این‌که آزادی زنان با آزادی همگان محقق می‌شود.
هیچ مقاومتی به‌پیروزی پایدار نخواهد رسید، مگر با حضور زنان در رهبری سیاسی. این نیز تجربهٔ گرانبهای مقاومت ایران است و شماری از شخصیتهای شرکت‌کننده در این اجلاس در همین رابطه بر نقش مریم رجوی تأکید کردند. از جمله خانم اینگرید بتانکور با تأکید بر «جایگاه ویژهٔ رهبری خانم مریم رجوی» گفت او مقاومت ایران را به‌یک ارتش مقاومت ارتقا داده است. او هم‌چنین افزود: در مقاومت ایران ما نه با چند تک‌ستاره بلکه با نسلی از زنان پیشتاز مواجهیم که رهبری مقاومت را به‌عهده دارند.
بسیاری از زنان برجسته حاضر در این اجلاس که تجربهٔ سال‌ها کار اجرایی یا سابقهٔ حضور در پارلمان را دارند، از مقاومت ایران به‌عنوان الگویی که برابری زنان و حضور زنان در رهبری را محقق کرده، سخن گفتند.
بسیاری از سخنرانان هم‌چنین بر زن‌ستیزی به‌عنوان وجه بارز دیکتاتوری مذهبی حاکم بر ایران تأکید کردند، در برابر این رژیم زن‌ستیز و قرون‌وسطایی به‌طور قانونمند و دیالکتیکی مقاومتی قرار دارد که رهبری آن، عالیترین الگوی رهایی و برابری زنان را ارائه کرده، الگویی که به‌گفتهٔ خانم ریتا زوسموت، رئیس پیشن مجلس فدرال آلمان، شگفت‌آور با قدرتی شگرف است.
سخن درباره این اجلاس و آموزه‌های بس گرانبهای آن بسیار است و بایستی بسیار به‌آن پرداخت. در یک‌کلام این اجلاس اثبات جایگاه مقاومت ایران و تجارب آن به‌رهبری مریم رجوی بود که می‌تواند الگویی برای جنبش رهایی، برابری و صلح باشد.