Verhalen zijn configuraties, de vertelde geschiedenis heeft een plot die haar een structuur geeft. Dat is en blijft een vorm van fictie. Het verhaal is een verbeelding van de werkelijkheid, geen beschrijving. Zo ver waren we in de vorige blog. Zo blijft er een verschil tussen de werkelijkheid die door het verhaal wordt gecreëerd, en de “echte” werkelijkheid.Wat “doet” een verhaal, fictie als het is,  eigenlijk met die echte werkelijkheid? Het antwoord van Paul Ricoeur is, dat het narratief in staat is de werkelijkheid van het heden te herscheppen en een echte levensweg, een praktijk tot stand te brengen. Wat wordt veranderd en getransformeerd is onze manier van handelen, een manier van leven in het hier en nu van de lezer.